U februaru ove godine Centar za kontrolu i prevenciju bolesti (CDC) objavio je studiju u kojoj navodi sa Amerikanci koji žive samački život mogu da imaju posledice po fizičko i mentalno zdavlje.
Naime, u 2021. godini 6,4% odraslih osoba koje žive same imalo je osećaj depresije, u poređenju sa 4,1% onih koji sa drugima. Rezultati, zasnovani na odgovorima 29.482 osobe koje su učestvovale u Nacionalnom istraživanju zdravlja 2021. godine, ostali su uglavnom stabilni bez obzira na pol, rasu, uzrast i porodični prihod.
“Ljudi koji žive sami mogu biti pod većim rizikom od socijalne izolacije i usamljenosti, što je povezano sa većim rizikom od smrtnosti i nepovoljnim zdravstvenim ishodima, uključujući mentalne ishode, u poređenju sa osobama koje žive sa supružnikom ili partnerom”, istakli su autori studije.
Broj odraslih osoba u SAD koji žive same povećao se za 14,5% od 2012. do 2022. godine, rastući sa 33,1 milion na 37,9 miliona, prema studiji. Jednočlane domaćinstva činila su 28,9% svih domaćinstava u SAD-u 2022. godine, dok je taj broj 1962. godine bio dvostruko manji, odnosno 13,6%.
Analiza je definisala samački život kao odraslu osobu u domaćinstvu bez dece mlađe od 18 godina. Otkriveno je da je u 2021. godini 16% odraslih osoba prijavilo da živi samo. Od tuh 16% žene su činile 51.9%, a 48,1% cu činili muškarci. Zdravstveni efekti izolacije i usamljenosti sve više su fokus među stručnjacima za javno zdravlje od početka pandemije COVID-19, kada su mere bezbednosti za suzbijanje širenja virusa primorale milione Amerikanaca da otkažu planove i većinom ostanu kod kuće.
Pored depresije i anksioznosti, usamljenost može staviti pojedince u povećani rizik od niza zdravstvenih stanja, uključujući srčane bolesti, dijabetes, zavisnost, samoubistvo, demenciju i prevremenu smrt, prema CDC-u.
Međutim, istraživači su upozorili da ne treba automatski pretpostaviti da je veza između samačkog života i iskustva depresije tako jasna. Naveli su da treba razmotriti niz faktora prilikom procene da li je odrasla osoba koja živi sama u većem riziku. Na primer, osobe koje žive same izborom možda neće biti toliko negativno pogođene usamljenošću. Drugi određujući faktori mogu uključivati koliko su angažovane odrasle osobe koje žive same sa svojim poslom ili zajednicom, kao i njihov nivo pristupa socijalnoj i emocionalnoj podršci.
Studija je otkrila da su odrasli iz gotovo svih rasnih i etničkih grupa koji žive sami skloniji prijavljivanju osećaja depresije nego oni koji žive sa drugima. Azijati su bili jedini izuzetak, imali su najniži procenat od svih ostalih rasnih i etičkih grupa.
Razlika je bila najveća ko Hispanoamerikanaca. Među Hispanoamerikancima koji žive sami, 7,3% je prijavilo osećaje depresije u poređenju sa 3,2% iz te grupe koji žive sa drugima. Približno 6,7% Afroamerikanaca koji žive sami prijavilo je depresiju u poređenju sa 4,5% onih koji žive sa drugima, dok je 6,3% belaca koji žive sami prijavilo depresiju u poređenju sa 4,3% koji žive sa drugima.
Istraživanje sugeriše da prihod može igrati ulogu u mentalnom zdravlju onih koji žive sami. Iako je veći procenat odraslih osoba koje žive same prijavilo osećaje depresije u poređenju sa onima koji žive sa drugima u svim nivoima prihoda domaćinstva, veći procenat pronađen je među siromašnijim odraslima.
U 2021. godini čak 40% onih koji žive sami si osobe od 65 godina i stariji, ali bez obzira na te brojeve, studija je otkrila da je samo njih 4,7% prijavilo osećaj depresije, što predstavlja najniži procenat u odnosu na druge starosne grupe.
Početkom februara, zabrinutost zbog zdravstvenih posledica socijalne izolacije navela je Odbor supervizora okruga San Mateo, smeštenog u Silicijumskoj dolini u Kaliforniji, da glasa o tome da postane prvi okrug u SAD-u koji će proglasiti usamljenost javnozdravstvenom hitnošću. Prošlog maja, američki hirurg general Dr Vivek Murthy objavio je izveštaj u kojem je usamljenost i socijalna izolacija nazvao “epidemijom” i “krizom javnog zdravlja”.
“Naša epidemija usamljenosti i izolacije bila je nedovoljno shvaćena kriza javnog zdravlja koja je naštetila zdravlju pojedinaca i društva. Imajući u vidu značajne zdravstvene posledice usamljenosti i izolacije, moramo prioritetno izgraditi socijalne veze na isti način kao što smo tretirali druge ključne probleme javnog zdravlja poput duvana, gojaznosti i poremećaja upotrebe supstanci”, rekao je Murhy.
Izvor: U.S. News
About The Author
